Post Traumatic
Stress Disorder
Co to i jak go diagnozować?
Co to PTSD?
PTSD to uczucie ogromnego i obezwładniającego zagrożenia. Kiedy człowiek doświadcza takiego zdarzenia wewnętrzne władze umysł owe tracą zdolność kontrolowania dezorganizującego wpływu przeżywanego doświadczenia, co doprowadza do stanu nierównowagi.
Uraz pozbawia jednostkę psychicznej stabilizacji oraz bezpiecznego poczucia zrozumienia tego, co było i tego, co powinno być w przyszłości. Nie ma odpowiedzi na pytanie: Jak i dlaczego to się zdarzyło oraz to oznacza?
Zdarzenia takie powodują stan głębokiego urazu trwający dopóty, dopóki umysł człowieka nie będzie w stanie przeorganizować wydarzenia, sklasyfikować je i pojąć jego sens. Wtedy i tylko wtedy umysł może powrócić do stanu równowagi. PTSD to zaburzenie trudne do zdiagnozowania.
1
Osoba musi przeżyć traumatyzujące zdarzenie, w czasie którego nastąpiła na przykład śmierć albo rzeczywiste zagrożenie życia śmiercią lub kalectwem albo też wystąpiło bezpośrednie zagrożenie własnej lub cudzej nietykalności cielesnej.
2
Osoba nie przestaje przeżywać ponownie tego zdarzenia, przynajmniej jeden z następujących sposobów:
- nawracające natrętne i przygnębiające wspomnienia związane ze zdarzeniem
- powtarzające się koszmary dotyczące zdarzenia
- tzw. flashbacki – mogą obejmować wszystkie rodzaje zmysłowych halucynacji lub omamów powodujących oderwanie się człowieka od rzeczywistości i działania oraz odczuwania tak, jakby zdarzenie odbywało się tu i teraz na nowo
- pojawia się intensywny stres psychiczny w momencie kontaktu z sygnałami zewnętrznymi lub wewnętrznymi, które symbolizują bądź przypominają pewne aspekty urazu
- występują fizjologiczne reakcje na wydarzenia symbolizujące lub przypominające pewne aspekty urazu. Np. osoba, która przeżyła pożar na zapach dymu z ogniska zaczyna się trząść osoba powracająca z misji w Afganistanie – na odgłos śmigłowca ma instynkt ucieczki
3
Osoba uporczywie unika tego rodzaju bodźców przynajmniej na trzy opisane poniżej sposoby:
- stara się unikać myśli, rozmów, uczuć związanych z urazem
- próbuje unikać zajęć, ludzi lub sytuacji budzących wspomnienie urazu
- nie jest w stanie przypomnieć sobie istotnych aspektów zdarzenia
- słabnie zainteresowanie istotnymi obszarami życiowych działań
- ma poczucie oderwania oraz emocjonalnego i społecznego dystansu wobec innych ludzi
- poczucie odrętwienia emocjonalnego
- poczucie braku perspektyw na przyszłość (we wszystkich aspektach – praca, rodzina)
4
Osoba ma uporczywe objawy zwiększonego pobudzenia układu nerwowego, których nie wykazywała przed urazem, na co wskazują co najmniej dwa z wymienionych niżej problemów:
- trudności z zasypianiem lub częste wybudzanie się w nocy
- drażliwość lub/i wybuchy złości
- trudności w koncentracji podczas wykonywanego działania
- nieustanne wypatrywanie rzeczywistych lub wyimaginowanych zagrożeń nie mających odzwierciedlenia w rzeczywistości (nadczujność)
- wyolbrzymione reakcje przestrachu na minimalne lub zgoła niegroźne bodźce
5
Osoba doświadcza upośledzenie w życiu społecznym, zawodowym lub innych obszarach aktywności życiowej (utrata pracy, rozpad małżeństwa, nadużywanie substancji psychoaktywnych).
Postawienie diagnozy PTSD wymaga, aby objawy występowały co najmniej przez miesiąc. Późny początek PTSD rozpoznawany jest wtedy, gdy objawy pojawiają się co najmniej sześć miesięcy po powodującym uraz – zdarzeniu.
